زندگی روی خط تعادل

بعضی صبح‌ها به محض بیدار شدن حس می‌کنم آستانه تحملم خیلی پایین است. یعنی دلیل خاصی ندارد اما با کوچکترین ناملایمت دوست دارم عکس‌العملی شدید نشان بدهم. این حالت حساسیت شدید به ناملایمتها همراه با بی حوصلگی است و این بی حوصلگی هم به نوبه خود آن حساسیت را تشدید می‌کند. دلیل اینطور عصبانیتها و بی‌حوصلگی‌ها می‌تواند هورمونی باشد، مربوط به کمبود ویتامینها باشد یا افت فشار در اول صبح یعنی ممکن است یک دلیل بیولوژیکی داشته باشد و یا ممکن است تنها به خاطر این باشد که خوب نخوابیده‌ایم، خواب بد دیده‌ایم یا همان دلیل مهم که افکارمان را مدیریت نکرده‌ایم و ذهنمان مملو از مسائل حل نشده و آزار دهنده است. منشا آن هر چند مهم است اما برای غلبه بر این حالت لازم نیست همان لحظه شناسایی شود تنها مهم است که نگذاریم این حالت روزمان را خراب کند و باید برای آن به محض بیدار شدن از خواب چاره جویی کرد.

من امروز با حالاتی که وصفش در بالا رفت بیدار شدم. اما سعی کردم از تخت خارج نشوم. شروع کردم از خداوند تشکر کردن به خاطر اینکه یک روز دیگر فرصت زندگی کردن دارم. به خاطر اینکه سرپناهی دارم که شب را به صبح رسانده‌ام و به خاطر اینکه می‌توانم گرسنگیم را با خوردن صبحانه برطرف کنم. به دور و برم نگاه کردم و دیدم باز هم همه جا پر از اسباب بازی است، فهمیدم احتمالا ترکش حساسیتهایم به دخترم اصابت کند پس دوباره خدا را شکر کردم به خاطر دخترم. به خاطر اینکه هست و به خاطر اینکه من فرصت مادری کردن دارم. چند تا نفس عمیق کشیدم. بعد از تخت آمدم بیرون، یک لیوان آب خوردم و روزم را شروع کردم.

معلوم است که اسباب بازیها در کمتر از نیم ساعت جمع شدند. دخترم هم هر چند دوست نداشت و دائم می‌گفت خسته شدم اما کمک کرد، وقتی دوست نداشت همراهی کند غر نزدم و سرزنشش نکردم که خودش ریخته باید خودش جمع کند بلکه گفتم بعضی کارها خسته کننده هستند برای همین من به او کمک می کنم که زودتر تمام شود. با انرژی بقیه کارها را هم انجام دادم و امیدوارم بقیه روز را هم به خوبی پیش ببرم.

با خودم قرار گذاشته ام برای هر وقت که بیخود حساس و عصبانی و بی حوصله بودم مطابق زیر عمل کنم.

1 با خودم خلوت کنم

2 چند بار نفس عمیق بکشم

3 در همان لحظه به بهترین و بزرگترین نعمت زندگیم فکر کنم و سپاسگزاری کنم

4 آب زیاد بنوشم

5 اگر کارهای زیادی دارم و حوصله ندارم به جای اینکه بی‌حوصله همه یا بخشی از آن را انجام بدهم تنها یک کار را با حوصله تمام کنم

پ ن: به تجربه به من ثابت شده عصبانیتهای بی دلیل به خاطر حل نشدن بعضی کشمکشهای ذهنی است. از آنجا که پایان دادن به این کشمکشها حداقل برای من در یک روز و دو روز میسر نیست و به گمانم با تمرین و در طولانی مدت امکان پذیر است در حال حاضر از روشهای دیگر هم کمک می‌گیرم تا به هر حال رفتارم را کنترل کنم. منظور از کشمکشهای ذهنی احساسهای ناخوشایند است که مطمئنا زاییده باورها و افکار نادرست است.